Działanie farmakologiczne różnych części tarniny różni się w zależności od składu i ilości zawartych w nich substancji biologicznie czynnych.
Owoce tarniny, niezależnie od postaci (świeże, w postaci galaretki, kompotów, galaretek, nalewek, wywarów lub ekstraktów), mają działanie ściągające i są zalecane do stosowania w chorobach żołądka i jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, czerwonka, zatrucie pokarmowe i kandydoza.
Wino z tarniny jest uważane za napój leczniczy w przypadku chorób zakaźnych jelit.
Świeży sok z owoców tarniny jest dobry na żółtaczkę.
Preparaty z kwiatów tarniny regulują motorykę jelit, działają moczopędnie, napotnie i hipotensyjnie. Poprawiają metabolizm i są wskazane w przypadku zapalenia żołądka, spastycznego zapalenia jelita grubego, atonii jelit, zapalenia pęcherza moczowego, obrzęków, kamicy nerkowej, reumatyzmu, czyraków i innych krostkowych chorób skóry, a także w stanach zapalnych błon śluzowych jamy ustnej, gardła i przełyku.
Kwiaty tarniny są również wykorzystywane w homeopatii.
Herbata z liści tarniny ma łagodne działanie przeczyszczające, zwiększa wydalanie moczu, poprawia metabolizm i jest stosowana jako środek wykrztuśny. Zalecana jest przy przewlekłych zaparciach, kamicy nerkowej, zapaleniu pęcherza moczowego, gruczolaku prostaty i wysypkach skórnych.
