Z surowców roślinnych powstają leki o działaniu uspokajającym i moczopędnym. Wrzos znany jest ze swoich właściwości leczniczych, które obejmują bóle reumatyczne, dnę moczanową, procesy zapalne i infekcje różnego pochodzenia. Wrzos uprawiany na rabatach może mieć zastosowanie w lecznictwie.
Napary i herbata z wrzosu, ze względu na zdolność usuwania nadmiaru soli oraz działanie antyseptyczne i łagodzące, są przydatne przy chorobach zapalnych układu moczowo-płciowego, miażdżycy, zapaleniu żołądka, kolce żołądkowej, chorobach wątroby i reumatyzmie.
W europejskiej praktyce lekarskiej właściwości wrzosowej herbaty ziołowej wykorzystuje się w leczeniu zaburzeń nerwowych i bezsenności.
Co więcej, napój ten, pobudzając pot, pomaga obniżyć temperaturę ciała i oczyścić organizm z toksyn.
Rośliny, które mają wyłącznie pozytywny wpływ na organizm i nie towarzyszą im skutki uboczne, są bardzo rzadkie. Wrzos należy do tej rzadkiej grupy, nie mającej prawie żadnych przeciwwskazań. Właściwości lecznicze tej rośliny są uznane przez specjalistów w wielu krajach i pozostają przedmiotem zainteresowania badań.
Należy jednak zachować ostrożność stosując wewnętrznie wywar lub herbatę z wrzosem. Nadmierne spożywanie herbat ziołowych i kąpieli może wywołać efekt nasenny i uczucie ogólnego zmęczenia.
Jeśli chodzi o dzieci, z leczniczych właściwości wrzosu można korzystać wyłącznie po konsultacji z lekarzem i po ukończeniu trzeciego roku życia.
