Zielone szyszki kasztanowca pokryte są kolcami. Zawierają one błyszczące, brązowe nasiona, które popularnie nazywane są kasztanami. Owoce dojrzewają na przełomie sierpnia i września. Kasztanowiec został sprowadzony do Europy Środkowej przez Turków jako pasza dla koni. Miąższ tego orzecha jest biały i delikatny.
Właściwości lecznicze kasztanowca wynikają z jego składu chemicznego. Nasiona zawierają saponiny triterpenowe (escynę), flawonoidy i izoflawonoidy, garbniki, witaminy, glikozydy, eskulinę i fraksynę.
Główne właściwości kasztanowca to działanie wenoprotekcyjne, wenotoniczne, przeciwzapalne i przeciwzakrzepowe. W medycynie ludowej odnotowuje się również następujące właściwości: przeciwbólowe, hemostatyczne, przeciwgorączkowe, przeciwnowotworowe, przeciwutleniające.
Ważne właściwości kasztanowca obejmują zdolność do zmniejszania lepkości krwi, zapobiegania zakrzepom krwi i poprawy mikrokrążenia w żyłach. W przypadku żylaków kasztanowiec rozrzedza krew, zwiększa przepuszczalność naczyń krwionośnych i wzmacnia ściany naczyń włosowatych. Ponadto dezynfekuje i przyspiesza gojenie się tkanek.
Ze świeżych, obranych owoców kasztanowca wytwarza się preparaty homeopatyczne, które z powodzeniem stosuje się w leczeniu chorób związanych z zaburzeniami krążenia żylnego: hemoroidów, owrzodzeń troficznych podudzi i suchego nieżytu jamy nosowo-gardłowej.
Łupina owocu kasztanowca stosowana jest w leczeniu problemów męskich (gruczolak, zapalenie prostaty). Brązowa skórka kasztanowca zawiera silną substancję hemostatyczną, która jest dobrym lekarstwem na krwawienia z macicy, które nie są spowodowane nieprawidłowościami złośliwymi. W leczeniu mięśniaków macicy stosuje się warzony proszek z prażonych ziaren kasztanowca.
Nalewki z owoców kasztanowca z powodzeniem leczą reumatyzm, podagrę, pomagają zwalczać stany zapalne stawów i łagodzą ból. W przypadku białaczki i guzów mózgu, kasztanowiec zapewnia skuteczne wsparcie dla organizmu.
