Żywokost to roślina lecznicza, która od zawsze była wysoko ceniona przez zielarzy. Do leczenia wykorzystuje się kłącze. Wykopuje się go z ziemi jesienią, kiedy kończy się sezon wegetacyjny rośliny. Zaleca się wykopanie kłącza trzyletniej rośliny, wtedy ma ona czarny kolor i najwyższe stężenie przydatnych substancji.
Już sama nazwa żywokostu wskazuje na główną funkcję tej rośliny – pomoc przy złamaniach i chorobach stawów. Ta cecha rośliny wynika z dużej zawartości alantoiny i alkaloidów, które wzmacniają jej działanie. Żywokost wspomaga regenerację tkanek i ma silne działanie przeciwzapalne.
Jest również aktywnie stosowany przy bólach stawów lub dolnej części pleców. Ponadto jest niezastąpionym narzędziem przy kontuzjach sportowych. Jego działanie można opisać następująco: łagodzi lub zmniejsza ból, likwiduje towarzyszące mu stany zapalne i obrzęki, wspomaga regenerację tkanek na poziomie komórkowym oraz chroni przed możliwymi powikłaniami. Żywokost stosowany jest również jako środek wykrztuśny i moczopędny.
Nalewka z korzenia żywokostu neutralizuje większość chorobotwórczych bakterii i wirusów w organizmie, zapobiega wzrostowi i rozwojowi komórek nowotworowych.
Żywokost zawiera cynoglossynę i konsolidynę, które mogą być trujące. Przy długotrwałym stosowaniu wewnętrznym mogą kumulować się w organizmie i powodować dość poważne zaburzenia w pracy ośrodkowego układu nerwowego. Stosowanie korzenia jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży i karmiących piersią.
